Kinderdichter Groningen 2017
Marrah van der Heijden

Even voorstellen...

Hallo, ik ben Marrah en ik ben de Kinderdichter van Groningen. Ik ben 11 jaar en ik zit op de Groningse School Vereniging in groep 8. Ik speel trompet en ik zit op badminton. Ik hou heel erg veel van muziek, en ik dicht vaak met mijn vader. In gedichten vind ik het leuk als het rijmt en als er emoties in zitten. Ik houd daarom ook heel veel van Sinterklaas.
Mijn ouders zijn Peter en Gea.

Ik heb met mijn trompet opgetreden in Carré voor koningin Máxima en dit jaar mag ik met het schoolorkest optreden in Ahoy voor koningin Máxima.

De gedichten van Marrah

Sprinkhaan Daan

Er was eens een sprinkhaan, zijn naam was Daan
Daan zijn beste vriend was de maan
Hij moest er veel voor doen om de maan te spreken
Hij sprong heel hoog, uiteindelijk was hij zo moe, hij was wel te breken
Toen dacht de maan: weet je wat, ik geef hem een cadeautje
Dan heeft Daan niet meer zo’n zeer aan zijn pootje
Het cadeautje was een springveer
Hij sprong zo hoog en riep steeds: nog een keer

Papa

Papa dicht vaak
Papa maakt vaak foto’s
Als Papa schrijft dan dicht hij
Papa uit gevoelens
Papa vertelt over zijn schip
Als Papa klaar is laat hij het horen
Wanneer Papa klaar is
dan gaat Papa buiten foto’s maken
en plakt Papa ze onder zijn gedicht.

Wat zou jij doen?

Doe allemaal je ogen dicht
en stel je voor, dat de bel luidt
en het water om je huis heen klotst
je hebt het niet zien aankomen
maar wel horen beginnen
je klimt je dak op, je zoekt een plek
om nog verder na te denken, want
meer tijd heb je niet
Je ziet de buren op een baal hooi wegdrijven
denk na, er moet iets zijn wat drijft
daar – een los stuk dak
je grijpt het nog net vast

Je schrikt wakker van de kou
met je vingers aan het riet gevroren en voelt
het vlot niet meer bewegen
de zon komt op en
je laat je vermoeidheid uit je spoelen

geschreven bij de Tocht om de Noord 2017, over de Kerstvloed 1717

Griezelen

Je loopt ergens doorheen
Je weet niet wat het is
En je weet ook niet hoe je er bent gekomen
Het is nat, vochtig, het druipt en het stinkt er
Het vloeibare waarvan je denkt dat het water is
Is bruin en klotst om je heen
Je ziet daar een heel grote schaduw en je schrikt
Je hoort geritsel en gepiep
Helppppp wat is dat??
Ratten, ik zie ratten!
Je gilt en knippert twee keer
Maar je wordt niet wakker
Je denkt dat het geen droom is
Je ziet een trapje
Je klimt erop en probeert de putdeksel open te maken
Het lukt niet
Je ziet een streepje licht
Je waad er heen en ziet een gat, je wil eruit klimmen maar je hebt geen krachten meer

Je moet hoesten
En je merkt dat je in een plas van zweet ligt
Ik heb toch gedroomd
Wat een enge nachtmerrie

Camping

Als je lekker op je luchtbed ligt
En je… luistert
Dan hoor je de wind
Dan waait het zo hard
Dat de bomen de grond kussen
Ssstt… hoorde ik een buizerd?
O nee, het waren maar een paar hele vrolijke mussen
Geen stevige huizen van cement
Met je familie samen in een tent
Nu nog even een spelletje doen
En in bed van iedereen een hele dikke zoen
wat is het toch fijn
Om op de camping te zijn.

Ochtendroutine

Pring pring, de wekker gaat
Sta op anders kom je te laat
Ik moet nog zo veel doen
Haren kammen, tanden poetsen, broodje eten
En waar is mijn schoen?
Denk je klaar te zijn
Kijk je naar beneden
Ooh, vergeten aan te kleden
Sprint je naar boven
Hup kleren aan
Snel weer aan tafel geschoven
Eerder opstaan voorstaan.

Wat zou jij doen?

Doe allemaal je ogen dicht
en stel je voor, dat de bel luidt
en het water om je huis heen klotst
je hebt het niet zien aankomen
maar wel horen beginnen
je klimt je dak op, je zoekt een plek
om nog verder na te denken, want
meer tijd heb je niet
Je ziet de buren op een baal hooi wegdrijven
denk na, er moet iets zijn wat drijft
daar – een los stuk dak
je grijpt het nog net vast

Je schrikt wakker van de kou
met je vingers aan het riet gevroren en voelt
het vlot niet meer bewegen
de zon komt op en
je laat je vermoeidheid uit je spoelen

Ik ben te jong om te leven

Ineens gaat de spot aan.
Hij, degene aan de galg, schreeuwt door de zaal:
“ik ben te jong om te leven!”
Je begint te rennen
maar de zaal zit op slot.
Dan vliegt de deur open
en hangt daar dezelfde galg
De galg roept: “wie is het volgende slachtoffer?”
en je valt, tegelijk met het doek, neer.

Geschreven tijdens WinterWelVaart voor de Poëziemarathon

[zonder titel]

Ei met spinazie smaakt beter
dan spinazie met alleen zout.
Eet spinazie en groei
tot je oud bent.
Wil je een moeder vrolijk krijgen
maak dan van spinazie een taart.
Taart is feestelijk
Zo vier je het leven.

Geschreven in opdracht van de Gemeente Groningen voor de bijeenkomst Gezond Opgroeien voor de Noordelijke Provincies op 9 november 2017